دید طبیعی زمانی اتفاق می‌افتد که نور مستقیماً روی شبکیه متمرکز شود نه در جلو یا پشت آن. فردی که بینایی طبیعی دارد می‌تواند اجسام دور و نزدیک را به وضوح ببیند. بیشتر مشکلات بینایی را می‌توان به نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم یا ترکیبی از این سه نسبت داد. تفاوت بین نزدیک بینی و دوربینی می‌تواند گیج کننده باشد. به طور خلاصه، نزدیک بینی به معنای توانایی دیدن اشیا نزدیک با وضوح نسبی است، در حالی که دور بینی توانایی دیدن واضح اشیاء از دور است.
تخمین زده می‌شود که یک سوم جمعیت جهان نزدیک بین هستند. نزدیک‌بینی شایع‌تر از دوربین‌بینی است، اما هر دو می‌توانند منجر به عوارض چشمی بسیاری شوند.
تفاوت بین نزدیک بینی و دوربینی:
اشتباه گرفتن این دو با یکدیگر، برای بسیاری از افراد اتفاق می‌افتد اما دانستن تفاوت بین آن‌ها برای سلامت چشم امری ضروری است.
نزدیک بینی چیست؟
نزدیک بینی یکی از شایع‌ترین عیوب انکساری است. اگر نزدیک بین هستید، یعنی نمی‌توانید اشیا دور را ببینید. وقتی اشیاء، نزدیک چشمان شما قرار دارند می‌توانید آن‌ها را به وضوح ببینید زیرا دید نزدیک دارید اما زمانی که یک شی از شما دور می‌شود، دیدن آن برایتان تار یا چالش برانگیز می‌شود. نزدیک‌بینی اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که طول چشم بیشتر از حد معمول باشد یا زمانی که قرنیه چشم بیش از حد انحنا داشته باشد.
علت های آن:
چشم‌های ما با تبدیل نور به تصویر به ما کمک می‌کنند که اشیاء را ببینیم. هنگامی که نور به چشم برخورد می‌کند، از طریق مردمک و تمام مسیر به شبکیه می‌رسد. شبکیه مسئول عبور نور به عصب بینایی است که تکانه‌های الکتریکی را به مغز می‌فرستد. اگر شما نزدیک بین باشید، یک عیب انکساری وجود دارد، به این معنی که نور نمی‌تواند به درستی روی شبکیه متمرکز شود.
در واقع عیوب انکساری به شکل چشم مربوط می‌شود. ممکن است شما با قرنیه بسیار گرد یا کره چشم بلند به دنیا بیایید، یا به دلیل افزایش سن و رشد، این اشکال جدید در چشم‌هایتان ایجاد شود.
علائم:
علامت اصلی نزدیک بینی این است که برای دیدن اجسام در دوردست تلاش بسیاری می‌کنید و آن‌ها را تار می‌بینید. به عنوان مثال، هنگام خواندن علائم رانندگی در پشت فرمان یا دیدن نوشته‌های روی تخته سفید در مدرسه مشکل دارید. ممکن است به دلیل فشاری که چشم‌ها در طول روز تحمل می‌کنند، این علائم اضافی را مشاهده کنید:
- سردرد
- چشمک زدن
- خستگی یا درد چشم
دور بینی چیست؟
دوربینی نوع دیگری از عیوب انکساری چشم است. این وضعیت به اندازه نزدیک بینی رایج نیست، اما همچنان یکی از دو عیب انکساری اصلی است که افراد بسیاری از آن رنج می‌برند. افراد مبتلا به دوربینی، اجسام و مناظر دور را به خوبی می‌بینند ولی برای دیدن و تمرکز کردن بر روی اجسام و اشیاء نزدیک با مشکل مواجه می‌شوند.
اگر هنگام خواندن یا نگاه کردن چیزی از نزدیک تلاش بسیاری می‌کنید و دید شما تار یا نامشخص می‌شود پس دید نزدیک شما دچار مشکل شده است. اگر برای تمرکز بر روی اشیاء نزدیک مشکل دارید و پس از تلاش برای تمرکز زیاد روی چیزی از نزدیک، دچار سردرد می‌شود پس دوربین هستید. انجام کارهای طولانی که مستلزم استفاده از دید نزدیک است، فشار زیادی بر چشم‌ها وارد کرده و آن‌ها را تحریک می‌کند.
دوربینی زمانی اتفاق می‌افتد که قرنیه به اندازه کافی خمیده نباشد. این اختلال بینایی، زمانی ایجاد می‌گردد که پرتو نور ورودی به چشم، به جای متمرکز شدن بر روی شبکیه، در ناحیه پشتی شبکیه متمرکز شود.
علت های آن:
دور بینی نیز بر اساس شکل چشم است. قرنیه و عدسی قسمت‌هایی از چشم هستند که نور ورودی را به شبکیه می‌شکنند. هنگامی که شبکیه نور را دریافت می‌کند، آن را به عصب بینایی ارسال می‌کند که اطلاعات را به مغز منتقل می‌کند. دوربینی معمولاً در مواردی دیده می‌شود که قرنیه صاف باشد یا کره چشم کوتاه‌تر از حد طبیعی باشد. این وضعیت به احتمال زیاد از طریق ژن‌ها به ارث می‌رسد.
علائم:
افرادی که دور بین هستند ممکن است در خواندن مشکل داشته باشند و موارد زیر را تجربه کنند:
- چشمک زدن
- درد، سوزش یا درد در اطراف چشم
- سردردهای مرتبط با خواندن، یا کارهای دیگری که نیاز به تمرکز بر روی اشیاء نزدیک دارند.
بهترین راه برای تعیین اینکه آیا واقعاً دچار این عیب انکساری هستید یا خیر، مراجعه به چشم پزشک است.
کدام یک بهتر است نزدیک بینی یا دوربینی؟
در حالت ایده آل، شما نباید نزدیک بین یا دور بین باشید. شما باید بینایی عالی داشته باشید صرف نظر از اینکه چقدر دور یا نزدیک به آن نگاه می‌کنید. با این حال، بسته به فعالیت‌های روزانه یا نوع کاری که انجام می‌دهید، ممکن است بهتر باشد دوربین یا نزدیک بین باشید.
به عنوان مثال، اگر در طول روز نیاز به خواندن یا نگاه کردن به جزئیات کوچک یا نزدیک دارید، ممکن است نزدیک‌بینی برای شما بهتر باشد. از سوی دیگر، اگر برای امرار معاش رانندگی می‌کنید و نیاز به دیدن علائم و جزئیات دیگر از راه دور دارید، بهتر است دور بین باشید. با این حال، مهم نیست که از چه نوع عیب انکساری رنج می‌برید، هر کدام از آن‌ها قابل کنترل هستند.
بهترین قدم این است که به چشم پزشک خود مراجعه کنید. چشم پزشک مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را روی چشم‌های شما انجام می‌دهد تا تشخیص دهد که آیا نزدیک‌بین هستید یا دوربین‌بین یا مشکل دیگری در چشم دارید. سپس در مورد بهترین درمان برای موقعیت منحصر به فرد شما تصمیم خواهد گرفت.
نشانه‌های نیاز به عینک:
اگر هر یک از این علائم برای شما آشنا به نظر می‌رسد، وقت آن رسیده است که به چشم پزشک خود مراجعه کنید.
- تاری دید
- بینایی ضعیف به دلیل تغییر نور
- نگاه کردن دائم به صفحات الکترونیکی
- سردرد مکرر
- ریز کردن چشم‌ها
- مشاهده هاله هنگام قرار گرفتن در معرض نور
پس از مراجعه به چشم پزشک، یک معاینه کامل چشم انجام خواهد گرفت. در این معاینه اعداد و حروف در چند ردیف و در اندازه‌های مختلف روی دیوار روبروی شما نمایش داده می‌شوند. سپس پزشک از شما می‌خواهد یکی از چشم‌هایتان را ببندید و حروف یا اعداد را بخوانید، بعد از آن نسخه مناسب چشم‌هایتان را تعیین می‌کند. اگر دور بین هستید، به معاینه سلامت چشم همراه با ارزیابی انکسار نیاز خواهید داشت.
اگر آزمایش‌ها به این نتیجه رسیدند که شما دور بین هستید، ممکن است آزمایش‌های بیشتری انجام شود تا مشخص شود نسخه شما چه باید باشد.
یادگیری تفاوت بین نزدیک بینی و دوربین از همین جا شروع می‌شود. اگرچه بسیاری از مردم برای درک تفاوت بین نزدیک‌بین و دوربین‌بین تلاش بسیاری می‌کنند، یادگیری در مورد این دو آسان‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. از اطلاعات مفیدی که در این راهنما ارائه شده است استفاده کنید تا به شما در درک بهتر این دو کمک کند. اگر فکر می‌کنید که با عیب انکساری روبرو هستید، در تماس با متخصصین چشم تردید نکنید.
رزرو نوبت از طریق وب سایت پذیرش 24 یا تماس با پذیرش 09355354347
